Yabancı

bir vakitti göğsümden fışkıran yaban çiçeğinin;

beni karşı konulmaz hüznüme karşı savunduğu,

bahar getirdiği ve güzellikler sunduğu

bir vakitti birdenbire bir son buldu sebepsiz.

günbegün soldu göğsümde var olan

soldu o bir sözle yeşeren, açılan

bana yalnız ölmeyecek bir hatıra kaldı

her ânıma parçalanmış bir his gibi saçılan.

ey aşktan mürekkep, mükedder yazgım

seninle biz hiç bir araya gelmedik bu şehirde

yaşadıkça göğsümüzde açılıveren ne varsa 

içten içe bir yabancı oluyoruz hepsine.